“I don’t like to read the news” zong de betreurde Mark Hollis op het eerste album van Talk Talk. Is dit de algemene teneur bij de Belgen sinds het Russisch-Oekraïense conflict in alle hevigheid is losgebarsten? Voor zover het mogelijk is de dagelijkse consumptiegewoonten in de media – d.w.z. op televisie en internet – te volgen, hebben wij de meest recente beschikbare informatie bijeengebracht (tot 2 maart, d.w.z. binnen 7 dagen na de Russische aanval).
Voor televisie is het uitgangspunt de typologie “algemeen nieuws” en de kijktijd per individu. Zoals uit de grafieken blijkt, begint de kijkcurve voor het jaar 2020 te pieken in week 11 (maart 2020) met de eerste lockdown. Hij blijft de rest van het jaar op een hoog niveau. Afgezien van de eerste paar weken van 2021 is de belangstelling voor televisienieuws over het algemeen onder het “eerste coronajaar” gebleven.
Vandaag (2022) ligt het niveau met een gemiddelde van 24 minuten in het Noorden en het Zuiden over de laatste 7 beschikbare dagen, net boven de 21 minuten die gemiddeld voor 2022 zijn gemeten, maar ver onder de pieken van 47 of zelfs 65 minuten in respectievelijk het Noorden en het Zuiden op de slechtste momenten van de coronacrisis.
Voor het internet is onze basis het nettobereik van meer dan twintig nieuwsgerelateerde websites en toepassingen. Ook hier heeft de coronacrisis het aantal surfers gedurende het grootste deel van 2020 gestimuleerd, en het daaropvolgende jaar waren de cijfers over het algemeen lager.
De oorlog in Oekraïne is ook hier zichtbaar, met een geleidelijke stijging van de belangstelling aan de noordelijke kant en een sterke versnelling aan de Franse kant. Maar in beide landsgedeelten toont de vergelijking met de “coronapiek” aan dat de inval van Rusland in zijn buurland (nog?) niet concurreert met de belangstelling van de Belgen voor nieuws over de pandemie.
Redactie: MM.
Andere artikels
