Het MAP-onderzoek brengt het audiovisuele aanbod op een enigszins ongebruikelijke manier in kaart. Niet noodzakelijk door de respondenten te vragen naar televisie, maar door een onderscheid te maken tussen betaalde en gratis video-on-demand. Door te vragen naar de soorten programma’s die worden bekeken, is het mogelijk het favoriete territorium van elk van de drie onderzochte aanbiedingen vast te stellen.
Zo zien we bij de belangrijkste genres een grote overheersing van televisie als het om nieuws gaat, alsook een duidelijke voorkeur voor televisie bij genres waar ‘live’ belangrijk is: sport, talkshows, spelletjes of nieuwsdiensten zoals het weer. Wat fictie, films en series of soaps betreft, geven de Franstaligen daarentegen de voorkeur aan betaaltelevisie: dat is te danken aan Netflix en de lockdowns. Voor documentaires, een uniek geval, presteren de drie vormen van video-aanbod gelijk: geen voorkeur.
Verderop in de rangschikking kunnen we wijzen op de uitgesproken voorkeur voor gratis videotutorials op YouTube. Dat platform scoort naar verhouding ook zeer hoog in het genre ‘Humor & people’. Vragen naar ‘reclame- en promotie-inhoud’ zou daarentegen slechts tot verwaarloosbare resultaten kunnen leiden, aangezien deze content niet bewust wordt gekozen.
Het is duidelijk dat hun verbruik vaker wordt gemeld in gratis VOD, maar met waarden die duidelijk zeer dicht bij nul liggen. Ter herinnering, het gemiddelde reclamebereik van televisie in 2021 voor de 15+ bevolking in het zuiden van het land bdroeg volgens de CIM TV-studie ongeveer 58% per dag; reclame vertegenwoordigde ongeveer 4% van de kijktijd. Voor de reclameconsumptie is de declaratieve modus van de MAP-studie duidelijk niet de beste manier om relevante informatie te verzamelen.
Redactie: MM.
Andere artikels
