Seen from Space: “Yes they can”, SVOD gemeten door Britse CIM

FacebookTwitterLinkedIn

Begin november was de virtuele ASI-conferentie gewijd aan het “North Star” -project van de Wereldfederatie van adverteerders (WFA). Als roadmap voor een crossmediale bereikmeting kwam dit document aan bod in een reeks soms kritische presentaties met als generieke titel ‘When you wish upon a (North) star: will the cross-media dream come true?’.

Een van deze interventies was afkomstig van het BARB, het Joint Industry Committee dat verantwoordelijk is voor de meting van het televisiebereik in het Verenigd Koninkrijk, met vooral vrij klassieke bereikcurves. En toch ging het over YouTube, Netflix of zelfs Disney+, SVOD dus, maar dan gerapporteerd op dezelfde manier als klassieke tv met hetzelfde meetinstrument. De spreker, Justin Sampson, CEO van BARB, toonde voor YouTube onder andere de bereikgegevens per toestel en per leeftijdsgroep, maar ook het profiel van de meest heavy viewers van het kanaal. Dat was redelijk voorspelbaar: het bleken vooral mannen, jonge volwassenen uit de hogere sociale klassen te zijn.

Een ander deel van de presentatie concentreerde zich op de visie per apparaat en per leeftijdsgroep. Daaruit bleek dat de smartphone inzake penetratie de belangrijkste manier is om toegang te krijgen tot YouTube, behalve voor degenen jonger dan 15 jaar. Kanttekening: de manier waarop de meting uitgevoerd wordt (via wifi-routers in de gezinnen die deelnemen aan het BARB-panel) is waarschijnlijk niet ideaal, vooral omdat mobiele consumptie niet wordt meegerekend. Maar ze heeft het voordeel dat ze “single source” gegevens aflevert die zijn afgestemd op traditionele tv-metingen. En dat is alvast minstens een etappe in de evolutie die het WFA-document wil bewerkstelligen.

Redactie: MM.