Dat blijkt in ieder geval uit een Franse studie die is opgenomen in het lijvige document dat het collectief #DemainLaPresse publiceerde onder de titel ‘La Preuve 2025’ (het desbetreffende bewijs gaat over de kwaliteiten en de effectiviteit van de pers).
Een deel van de informatie en analyses in deze publicatie van 150 pagina’s (!) kennen we al, maar bij elke editie van ‘La Preuve’ komt er nieuw onderzoek bij. Een goed voorbeeld is dat over de perceptie van de betrouwbaarheid van nieuws, die in onze grafiek aan bod komt.
Volgens de 1.500 Fransen van 18 jaar en ouder die afgelopen zomer voor de studie bevraagd werden, komen ‘fake news’ of vergelijkbare misleidende berichten (er wordt gesproken van “informatie die de werkelijkheid verdraait of zelfs onwaar is”) het vaakst voor op sociale media: 53% van de respondenten zegt hier wekelijks mee geconfronteerd te worden, tegenover 45% op televisie. Het aandeel informatie dat als twijfelachtig wordt beschouwd, neemt aanzienlijk af bij radio en de geschreven pers. Toch geeft ook daar nog steeds iets meer dan één op de vier respondenten aan dat zij met ‘fake news’ te maken krijgen via deze twee media.
De auteurs van het onderzoek benadrukken bovendien dat er in het algemeen sprake is van een groeiend wantrouwen tegenover nieuws, ook al zou de interesse in nieuws op zich niet afnemen.
Zoals ook uit andere onderzoeken blijkt, heeft de perceptie dat nieuws soms onbetrouwbaar is geen invloed op het gebruik: ondanks het vertrouwen dat radio wekt, wordt dit medium het minst vaak genoemd als informatiebron. De belangrijkste bron volgens de ondervraagde Fransen is de televisie, ook al wordt die als minder betrouwbaar gezien dan andere informatiekanalen.
Wat betekent dit alles voor reclame? Er bestaat doorgaans een positieve relatie tussen vertrouwen in een medium en de perceptie van de reclame die het bevat: zoals al eerder aangehaald, toonde een andere studie van #DemainLaPresse een vrijwel perfect parallel verband aan tussen de hoogste vertrouwensscores per medium en de positieve beoordeling van merken die hun reclame aan die media toevertrouwen.
Dit parallellisme heeft zich tot nu toe echter nog niet vertaald in de evolutie van de reclamebestedingen. Pers en sociale media volgen momenteel namelijk zeer uiteenlopende trajecten – een ontwikkeling die tot dusver niet bepaald gunstig is geweest voor de geschreven pers, nochtans het medium van vertrouwen.
Andere artikels
