El Gusto was een magazine gewijd aan de sigaar en het goede leven, vooral gericht naar de succesvolle actieve levensgenieter uit de Belgische en Nederlandse zakenwereld. Naast aandacht voor sigaren kwamen ook de beste wijnen, cognac, toprestaurants, vakantiebestemmingen en klassewagens aan bod. Het magazine verscheen twee keer per jaar op 12.000 exemplaren. De verkoop gebeurde op beurzen en events, via tabakswinkels, dagbladhandels en grootwarenhuizen.
Ben Vinken
Uitgever en hoofdredacteur Ben Vinken kreeg eind mei van de FOD Volksgezondheid te horen dat zijn magazine diende stopgezet te worden. De laatste editie – nummer 25 – had als hoofdthema de vraag met welke drank sigaren het best ‘matchen’ en voldeed volgens de FOD niet aan de regels van de anti-tabaksreclamewet. In een brief aan Vinken gedateerd op 20 mei wordt formeel vastgesteld dat het magazine en de bijhorende website “afbeeldingen bevatten van sigaren waarbij het tabaksmerk en -logo duidelijk zichtbaar zijn. Er worden ook uitgebreide reviews geschreven over diverse tabaksmerken.”
De FOD herinnert aan de ruime formuleringen van de anti-tabaksreclamewet uit 1977: “Als reclame en sponsoring worden beschouwd elke mededeling of handeling die rechtstreeks of onrechtstreeks tot doel heeft de verkoop te bevorderen.” Weliswaar is er met betrekking tot tabaksreclame een uitzondering voor gedrukte publicaties die zijn gericht op personen die in de tabakshandel werken. Maar door zijn vrije verspreiding via kranten- en tabakswinkels voldoet El Gusto volgens de FOD niet aan dat criterium.
Ben Vinken zegt noodgedwongen in het publicatieverbod te berusten. “Ons blad bevat geen harde reclame voor sigaren, enkel redactionele stukken erover. Bovendien bestrijkten we maar een heel kleine markt, het hogere segment van liefhebbers van longfiller sigaren zeg maar. Verder heeft El Gusto in de twaalf jaar dat het werd getolereerd, zeker niet tot een stijging van de sigarenmarkt geleid. Toch bleef de FOD Volksgezondheid onwrikbaar en ben ik verplicht met het blad te stoppen. Op die manier wordt de publicatievrijheid toch wel heel erg aan banden gelegd.”
Volgens Vinken is El Gusto het slachtoffer van een al te strenge anti-tabaksreclamewet. “Die is geschreven om de ongezonde sigarettenindustrie aan banden te leggen, maar houdt te weinig rekening met de nichemarkt van sigarenaficionados die wel verstandig met hun liefhebberij weten om te gaan. De enige uitweg is dan ook een verfijning van de wet, maar begin daar maar eens aan.”
De titel staat in de MediaSpecs Database als verdwenen.
Bron: artikel Pol Deltour op website Vlaamse Vereniging van Journalisten.
